Brief van Oad

Beste vakantieganger,

“Het maakt mij altijd bang als mensen gekke dingen doen”, zei een vriend van mij naar aanleiding van het nieuws dat in Engeland een amateurvoetballer zijn nek heeft gebroken bij het vieren van een doelpunt. De 27-jarige Dennis Swales deed na zijn (winnende) doelpunt een Klinsmann-slide, in de volksmond beter bekend als ‘buikschuiver’. De geschrokken vriend voegde er aan toe: “Dit zou je eerder verwachten bij zo een Afrikaan die een salto maakt na een goal”. Hij doelde hierbij vermoedelijk op de manier van vieren van spelers als Nigeriaan Obafemi Martins en de in Congo geboren Jody Lukoki.

Afrikanen lijken het op een voetbalveld inderdaad niet altijd even nauw te nemen met de veiligheid. Ze hebben met hun salto’s de schijn tegen. Maar besef goed dat een salto voor een Afrikaan hetzelfde is als fietsen zonder zijwieltjes voor een Europeaan. En de Afrikanen die dit doen zijn meestal al wat ouder. Kinderen in Mozambique (en grote delen van Niger) mogen bijvoorbeeld alleen salto’s maken met zijwieltjes. Zoveel verschil is er dus niet tussen Europeanen en Afrikanen. Waar wij salto’s uitoefenende Afrikanen een beetje vreemd vinden, zal je op jouw beurt als fietsende Europese toerist in Algerije eveneens met van verbazing uitpuilende ogen worden aangestaard. Een gesprek als het volgende tussen twee Algerijnse buurmannen is dan ook niet ondenkbaar. ‘Wat gebeurt daar nu?’, zegt de ene buurman. ‘Een fiets met een mens erop? En het rijdt?’ Waarop de andere buurman geruststelt: ‘Dat is normaal in Europa. Maar let wel: als kind fietsen ze nog met zijwieltjes. Ze zijn dus eigenlijk net als wij, die Europeanen.’ De buurmannen lachen en zwaaien naar de toeristen. Die op hun beurt de politie inschakelen, maar dat is een andere kwestie, en daar zal ik nu verder niet dieper op ingaan.

Ik moet er als simpele Europeaan wel nog even bij zeggen dat ik dat salto’s maken met zijwieltjes niet helemaal vat. Hoe praktisch is dat nu helemaal? De logica ontschiet mij enigszins, maar het laat wel zien dat die Afrikanen het wel dégelijk nauw nemen met de veiligheid. En dit is heus niet het enige voorbeeld. Zo mogen kindsoldaten in het voormalige Zaïre bij wet geen coup plegen, om te voorkomen dat het een zootje wordt. Oké, een zootje is het daar alsnog, maar een poging tot het creëren van een leefbare samenleving kun je die Congolezen niet ontzeggen.

Mensen, Afrika is veiliger dan u denkt.

Met hartelijke groet,
Gertebert van Gaal
Directeur Oad Reizen Afrika

Simon-Hird-Joins-UTEC-as-General-Manager-in-Australia

Een gedachte over “Brief van Oad

Plaats een reactie