Don Bofornico

Zijn vader had de cactussen nog water gegeven, vorige week. Zijn moeder had zijn kleren gewassen. Met zijn favoriete zeep. Chocoladezeep. Maar het mocht niet baten. Ype had er gewoonweg geen zin meer in. Geluk zou hij nooit meer kennen, daar was hij van overtuigd. Lees verder

Geen vuurwerk

Het is Oudejaarsdag, nog geen avond. Binnen staat Innuendo van Queen op hoog volume. Omdat het een goed nummer is, maar ook zeker om de geluiden van buiten het huis te doen verstommen, aangezien de hond blaft na iedere knal. Mensen steken al de hele dag vuurwerk af. Zij hebben vermoedelijk een ongelukkig jaar achter de rug, en vieren dat het nu bijna voorbij is. Sommigen zoeken bevestiging voor het slechte jaar door hun vingers eraf te blazen.
Zelf steek ik helemaal geen vuurwerk af. Niet na twaalven omdat ik niet weet wat ik in 2012 ga meemaken. Het is voorbarig om het volgende jaar te vieren. Evenmin steek in voor twaalven vuurwerk af. Want 2011, dat was best een aardig jaar.
Ik ga jullie de samenvatting van de mooie dingen uit mijn jaar besparen. Borstklopperij is vaak niet zo relevant. Er zijn al genoeg mensen die zichzelf en public ophemelen. Dat is hopen op bevestiging van anderen. Onzekerheid. Misschien zijn dat wel de mensen die voor twaalven vuurwerk afsteken.

Vogels

Vogels zijn anders. Vogels hebben veren. En een snavel. Ze eten bessen. Ze kunnen vliegen. Ze vangen muizen. Ze poepen zwart-wit. Ze doen waar ze zin in hebben. En ze zijn quasi-naïef, want ze zijn slimmer dan mensen. Wat in mijn opvatting niet per se veel hoeft te zeggen, aangezien ik mensen zelden slim vind. Ik vind mezelf wel best slim. Dat is omdat ik vogels begrijp. We zitten op dezelfde golflengte. Je hebt mensen (voor zover ik weet alleen mannen) die gefascineerd zijn door vogels. Die vier uur ’s ochtends met verrekijker het bos in gaan om er een bepaalde gaai te zien lopen. Die mensen zitten allesbehalve op dezelfde golflengte als vogels. Ze proberen vogels te doorgronden, iets wat een vogel nooit zou proberen bij iets of iemand. Een vogel staat daar boven. Een vogel is nergens in geïnteresseerd, want zijn brein is zo ver ontwikkeld dat hij weet dat het geen zin heeft om na te denken. Dat denken de wereld niet gaat veranderen. En belangrijker argument: de wereld hoeft niet te veranderen en daarom zijn alle hersenspinsels tijdverlies omdat ze na je dood waardeloos zijn. Je kunt beter rode bessen eten en zwart-wit poepen. Dat is lekker en daar draait het leven om. Om lekker.

Roem

Ik hoop dat ik ooit heel beroemd zal zijn. Ik kick op roem. Bestaat er iets mooiers? Eigenlijk kan ik niet weten wat roem is, want ik ben niet beroemd. Maar ik weet wel dat applaus van honderd mensen lekker is. Hoe fijn moet het dan wel zijn om beroemd te zijn? Aan de andere kant: zou ik wel kunnen omgaan met tegenslag? Dat ik word uitgelachen door honderdduizend man? Ik weet dat ik rood word als ik iets doms zeg in aanwezigheid van vijf mensen. Welke kleur krijg ik als ik begin te stotteren in een talkshow?

De lippen van Miles

Van zijn laatste spaargeld kocht Bas een stoeptegel. Hij noemde de tegel Lampje, naar het lampje van Wille Wortel waar hij zo´n hekel aan had. Het eerste wat Bas met Lampje deed was meteen het laatste. Hij gooide het door het raam van zijn overburen om daar vervolgens aan te bellen en de tegel terug te eisen. Lees verder

Ja, hij houdt wel van Neil Young

‘Weet je waaraan mij dit sterk doet denken?’ zegt mijn vader, en ik spits mijn oren. ‘Rolling Stones.’ Mij niet echt, maar ik ken The Rolling Stones niet heel goed. Israel Nash Gripka heeft wel net als Mick Jagger een fijne knauw in de stem. Ik zou het geloven als me verteld wordt dat het de Stones-zanger is die het nummer Louisiana zingt. Maar ja, op zijn tweede album Barn Doors and Concrete Floors maakt Gripka folkrock met een vleug americana, toch niet iets waar ik aan denk bij de Stones. Lees verder

Luister eens naar Le Quattro Stagioni, als je zo graag verstand van muziek hebt

Jeugd zet zich altijd af tegen de muzieksmaak van zijn ouders. Zo van: ik ben dan wel dertig jaar jonger, ik weet wel meer van muziek, want ik luister Bon Iver. Dat laatste is heel positief, maar het is een vergissing dat als je de crème de la crème van de hedendaagse popmuziek kent, je ook verstand hebt van muziek. Lees verder

Anna Calvi | Anna Calvi

★★★
singer/songwriter

Moeten we de uitspraak van Brian Eno dat Anna Calvi ‘the biggest thing since Patti Smith’ is, met een korreltje zout nemen? Waarschijnlijk wel, de ambient-pionier doet immers achtergrondzang op de nummers Desire en Suzanne and I. Maar zo gek is zijn uitspraak nog niet. Je staat niet voor niets in korte tijd in het voorprogramma van grote bands als Interpol, Arctic Monkeys en Grinderman. Lees verder